Vanochtend een lekkere wandeling gemaakt naar Torremolinos waar het ondanks het wegblijven van de toeristen best heel levendig was er was een klein marktje en daar stond de gitarist te spelen die altijd hier in Carihuela aan de boulevard staat, ik vroeg hem weer gauw te komen want dat maakt de boel wat gezelliger hij beloofde mij dat hij er morgen weer is en als troost speelde hij voor mij het mooie nummer, Y Nos dieran las Diez “Een cancion van Joaquin Sabina”.
Toen weer terug waar ik bij Uwe majesteit een nieuw restaurant naast de kerk in het straatje heel lekker gegeten heb, de moeite waard om daar eens aan te schuiven, leuke bediening en heerlijk eten!
Fue en un pueblo con mar una noche
Después de un concierto
Tu reinabas detrás
De la barra del único bar que vimos abierto
Cántame una canción al oído y te pongo un cubata
Con una condición
Que me dejes abierto el balcón de tus ojos de gata
Loco por conocer los secretos
De tu dormitorio
Esa noche cante
Al piano del amanecer todo mi repertorio
Los clientes del bar uno a uno se fueron marchando
Tu saliste a cerrar
Yo me dije cuidado chaval te estas enamorando
Luego todo paso de repente
Tu dedo en mi espalda
Dibujo un corazón
Y mi mano le correspondió debajo de tu falda
Caminito al ostar nos besamos en cada farola
Era un pueblo con mar
Yo quería dormir contigo tu no querías dormir sola
Y nos dieron las diez y las once
Las doce y la una, las dos y las tres
Y desnudos al anochecer
Nos encontró la luna
Nos dijimos adios ojala que volvamos a vernos
El verano acabo
El otoño duro lo que tarda en llegar el invierno
Fui a tu pueblo el azar otra vez
El verano siguiente
Me llevo y al final
Del concierto me puse a buscar tu cara entre la gente
Y no alle quien de ti me dijera
Ni media palabra
Parecía como si
Me quisiera gastar el destino una broma macabra
No habia nadie detras de la barra
Del otro verano
Y en lugar de tu bar
Me encontré una sucursal del banco hispanoamericano
Tu memoria vengue a pedradas
Contra los cristales
Se que no lo soñé
Protestaba mientras me esposaban los municipales
Y en mi declaración alegue
Que llevaba tres copas
Y empece esta canción
En el cuarto donde aquella vez te quitaba la ropa
Y nos dieron las diez y las once
Las doce y la una las dos y las tres
Y desnudos al anochecer nos encontró la luna
Y nos dieron las diez y las once
Las doce y la una las dos y las tres
Y desnudos al anochecer nos encontró la luna
vertaling via Google
Het was in een dorp met uitzicht op zee een avond na een concert; je was regerend terug uit de bar de enige bar zagen we geopend – “Zing een liedje voor me Oor en ik zet een Cubata “- – “Op een voorwaarde: je laat me je ogen open Balcó gata “- gek om te weten de geheimen van haar slaapkamer Ik zong die avond bij het ochtendgloren mijn piano repertoire. bar patroons een voor een werden ze marcheren, je kwam om te sluiten, Ik zei tegen mezelf: “Zorg, jongen, je bent verliefd” danalles gebeurde plotseling zijn vinger op mijn rug Tekenen van een hart mijn hand en het viel onder je rok; beetje weg naar het hostel we kusten op elke lantaarnpaal, was een dorp met uitzicht op zee Ik wilde met je naar bed en je wilde niet alleen te slapen … en kreeg de tien en elf, twaalf en een en twee en drie naakt bij dageraad vond ons de maan. we afscheid namen, Ik hoop dat we elkaar weer Zomer is voorbij Najaar neemt wat er nodig is om de winter te krijgen en uw mensen detoeval weer de volgende zomer nam me mee, en aan het eind concert Ik zocht je gezicht in de menigte, en wie u niet vinden Ik zeg een enkel woord, leek alsof Ik zou de plaats van bestemming te brengen een macabere grap. er was niemand achter balie van een andere zomer. en in plaats van een bar Ik vond een tak van de Spaans-Amerikaanse bank, je geheugen vengué met stenen tegen het glas, – “Ik weet dat ik niet droom” – Ik protesteerde terwijl geboeid gemeentelijke mijnverklaring pleitte het dragen van drie glazen en ik begon dit lied in de kamer waar deze keer verwijderde ik de kleren en kreeg de tien en elf, twaalf en een en twee en drie naakt bij dageraad vond ons de maan.
********
