Het was 13 maart 2020
Het was 13 maart 2020…
De straten waren leeg, de winkels waren gesloten, de mensen kwamen niet meer buiten,
Maar de lente wist het niet…
En de bloemen bleven bloeien.
En de zon scheen.
En de zwaluwen kwamen terug.
En de lucht werd roze en blauw.
‘s Morgens bakten we brood en cake
Het werd later donker en ‘s ochtends kwam het licht vroeg door de ramen.
Het was 13 maart 2020….
De jongeren studeerden online
En ‘s middags speelde je onvermijdelijk in huis.
Het was het jaar waarin je alleen buiten kwam om te winkelen…
Alles was gesloten.
Zelfs de kantoren, hotels en bars.
Het leger begon uitgangen en grenzen te bewaken.
Er was niet genoeg ruimte voor iedereen in ziekenhuizen
En mensen werden ziek.
Maar de lente wist het niet en het ontsproot…
Het was 13 maart 2020
Allen werden in quarantaine geplaatst
Grootouders, gezinnen en tieners om gezondheidsredenen
Toen werd de angst echt!!
En de dagen zagen er allemaal hetzelfde uit…
Maar de lente wist het niet en de rozen bleven bloeien
Het plezier van samen eten werd herontdekt
Tijd om te schrijven en te lezen, je liet je fantasie de vrije loop en verveling werd creativiteit. Sommigen leerden een nieuwe taal
Sommigen ontdekten kunst
Studenten werkten voor het laatste examen dat nog ontbrak voor het eindexamen.
Een van hen merkte op dat hij niet echt leefde en vond de weg naar zichzelf terug.
De andere stopte met onwetend onderhandelen
Eentje sloot het kantoor en opende een herberg met slechts vier mensen.
De andere verliet zijn vriendin om de liefde van zijn leven te vinden.
Er was iemand die dokter werd om iedereen te helpen die het nodig had.
Het was het jaar waarin men het belang erkende van gezondheid en echt lijden, en misschien ook van zijn roeping.
Het jaar waarin de wereld leek te stoppen
En de economie ging bijna kopje onder, maar stopte niet, het vond zichzelf opnieuw uit.
En de lente wist het niet, en de bloemen bloeiden en de bomen liepen uit ..
En toen kwam de dag van bevrijding
We waren op tv en de premier vertelde iedereen dat de noodsituatie voorbij was.
En dat het virus had verloren !
Dat iedereen samen had gewonnen!
En toen gingen we de straat op…
Met tranen in de ogen…
Zonder maskers en handschoenen.
Onze buurman werd geknuffeld
Alsof hij onze broer was
En toen kwam de zomer….
Omdat de lente het niet wist
En hij was er nog steeds
Ondanks alles
Ondanks het virus
Ondanks de angst
Ondanks de dood
Omdat de lente het niet wist,
leerde iedereen
de kracht van het leven.
********
